Pobreza

As tres compañeiras do colectivo Ferrocarril Clandestino comezaron a palestra cunhas breves pinceladas sobre a política da Unión Europea en relación á inmigración: fonteriras físicas e invisibles, suposta axuda ao desenvolvemento que se traduce en fronteiras situadas nos países do "terceiro mundo", etc.

A continuación faláronnos da campaña polo peche dos CIEs, na que xunto a outros colectivos traballa Ferrocarrril Clandestino. Ademais das actividades que se levan a cabo dentro da campaña achegáronnos a realidade do funcionamento dos CIEs e da política de expulsións do estado español.

O sábado 9 de febreiro ás 20h30 no CSA "A Cova dos Ratos" (Romil,3 - Vigo) convidámosvos a asistir á charla que leva por titulo: "Represión xenófoba, políticas migratorias e estratexias de resistencia".

Na que contaremos coa presenza de dúas compañeiras do colectivo Ferrocarril Clandestino de Madrid.

Ferrocarril é un colectivo que explora as consecuencias que as fronteiras teñen nas nosas vidas. Nos últimos anos teñen organizado campañas contra os controis policiais racistas, as persecucións a manterxs e os Centros de Internamento para Estranxeiros. Durante esta charla falarán entre outras cousas sobre os propios CIEs e as políticas europeas sobre migracións.

Achegamos un texto de Marieta Manso cargado como sempre de lucides, claridade...

PRIMER ACTO

Escena primera

El escenario vacío de cosas y una mujer sentada en una silla, de madera, en el centro.

Mujer (Mirada fija, serena, hacia el fondo del escenario)

Siempre creí que las cosas eran como me las contaban, que los pobres eran pobres porque habían nacido así, o por mala suerte o porque no tenían la destreza suficiente para ser otra cosa. Que los pobres daban lástima y, lo más importante, no podían dejar de ser aquello que eran: pobres.

Hoxe 22 de xaneiro, un grupo de veciños e veciñas da cidade presentámonos no despacho da xefa das traballadoras sociais do concello de Vigo ante a falta de resposta á petición das bases das axudas económicas de emerxencia. Peticións que fixeron persoas diferentes e en varias ocasións, as últimas nos meses de outubro e novembro do pasado ano.

Pese a non levar cita fomos atendidos e saímos coas citadas bases, que achegamos como arquivo .pdf nesta entrada. A técnica manifestou que non sabía nada desas peticións, que as bases para 2013 aprobáronse en xunta de goberno hai uns días e que eran públicas. A rapidez e sinxeleza da entrega de hoxe, choca co silencio ás peticións feitas por escrito.

Unha compañeira que colabora en praza.com estivo falando a pasada semana na ODS-Coia e froito desa conversa publicou a seguinte reportaxe:

A Parroquia Cristo da Victoria, a Oficina de Dereitos Sociais de Coia e o Grupo de Axitación Social  traballan desde hai anos para facer posíbel a utopía dunha vida digna desde a realidade deste barrio vigués. No último mes convocaron unha cadea humana percorrendo Coia e unha concentración fronte ao Concello para manifestar “que estamos cansas de non chegar a fin de mes, de non poder pagar recibos, de que nos digan que non hai cartos, temos dereitos. Fixemos coincidir estas mobilizacións coa negociación dos orzamentos do concello de Vigo, porque cando se estaba a falar dos cartos das viguesas, tiñamos que demandar para que se invista máis nas persoas”, explica Diego Lores, da ODS de Coia. Conversamos con Lores para coñecer máis de perto a realidade deste traballo invisibilizado e en minúsculas destes colectivos sociais fronte á pobreza.

Hai unhas semanas Manolo S. Bayona mandou un artigo titulado "Desobedecer para ser personas" no que reflexiona sobre a actualidade e necesidade deste xeito de afrontar a vida. A modo de prólogo do texto publicamos o texto de Marieta Manso que leva por título "Desobedecer":

Para cambiar las cosas hace falta desobedecer, pero hay que conseguir algunas pértigas que nos ayuden a saltar por encima del miedo paralizante.

Hay tres pértigas fundamentales,

Una es la pértiga que da la rabia que se siente al ver cómo las injusticias se hacen visibles en los cuerpos de otros. En nuestros propios cuerpos.

Otra es la ilusión por saber que se puede construir algo diferente.

Y la tercera es la pértiga de la fiel esperanza.

Hacen falta muchas pértigas, porque somos muchas y muchos los que tenemos que saltar por encima de nuestros miedos para desobedecer, colectivamente, frente al sinsentido y la barbarie que se está instalando en nuestras calles.

Achegamos un texto colgado en consumehastamorir.org de Marieta Manso / CHM / León a partires dunha foto tomada en Nicaragua:

"En la foto se ve un mural.

La imagen que está pintada es de antes y es de ahora. Es de otros lugares pero también de éste.

Una chica dijo: "Ya no quiero ver más murales como éste. Quiero que los que ganemos seamos otros".

Y se agarró del brazo de esos otros y empezó a caminar bien derecha.

Parecía que nada iba a pararles."

Achegamos o texto da convocatoria de cadea humana para este domingo en Coia (diante da parroquia do Cristo da Victoria) a partires das 13h00:

“POLO DEREITO A VIVIR CON DIGNIDADE”. ESIXIMOS O INCREMENTO DO GASTO SOCIAL NOS ORZAMENTOS MUNICIPAIS DE 2013

Hai tempo que á Oficina de Dereitos Sociais de Coia e á Parroquia Cristo da Victoria se veñen achegando cada vez máis familias que, no contexto diso que deron en chamar crise económica, experimentaron un progresivo empeoramento das súas condicións de vida ata o punto de que non son quen de satisfacer as súas necesidades máis elementais. Familias que, desesperadas porque non atopan unha resposta xusta das administracións (que son as que teñen a obriga de velar por que sexan respectados os seus dereitos básicos), acoden a outros espazos, coma o noso, na procura de solucións ao empobrecemento crecente que padecen.

Compartimos a información que nos pasou unha compañeira que traballa no SERGAS.

Dende Asturies as compañeiras de Alambique fannos chegar a crónica da acción: GAS “PENOSA” DICE: SI NO TIENES INGRESOS “APAGA Y VAMONOS”. Como din na nota achegada: "En esta frase se resume la situación de muchas personas en estos momentos de crisis. Si no tenemos recursos económicos, aunque tengamos derecho a ellos, estamos condenados a la pobreza y la exclusión social."

A verdade é que moita xente está a chegar os luns falándonos de que os problemas de falta de recursos estanse a traducir en moitos casos en cortes de luz.