Inicio

Hai uns días fixéronnos saber que o artigo: “Consellos prácticos á hora de entrevistarte coa traballadora social”, publicado na nosa web no mes de marzo, provocou numerosas reaccións negativas dentro do grupo de traballadoras sociais de atención primaria do Concello de Vigo. Nese texto exponse a estratexia a seguir á hora de abordar unha entrevista coa traballadora social -segundo as propostas de Berri-Otxoak- que a ODS-Coia tamén subscribía e asumía.

Para a ODS-Coia este asunto serviu para volver a pensar que postura tomamos fronte a un “modelo de producir y de vivir que nos ahoga”. Por iso refrendamos as palabras das xentes de Alambique: “no nos sirven ni las excusas ni las ayudas de miseria. En Asturies (tamén en Galiza) hay riqueza suficiente para todas. Es una cuestión de redistribución y justicia social.”

O GAS (Grupo de Axitación Social) organiza o vindeiro venres 19 de outubro unha

O pasado 8 de setembro xente da ODS-Coia nos achegamos a Mérida ao Encontro Estatal polas Rendas Básicas, que contou coa presenza e participación de numerosa

Algunhas compañeiras da ODS-Coia e de Baladre están ao tanto de que o estudo de viabilidade da RBis en Galiza está case preparado e que a finais deste ano o poderedes ter nas vosas mans. Dentro do proceso de elaboración do estudo a xente do xornal Sermos Galiza colleunos no camiño e entrevistounos a varias das que estabaamos con este traballo e recentemente publicaron un artigo sobre a RBis baixo o título: "E se todas as persoas cobrásemos 848€?":

No sistema económico actual, cunha crise dos coidados que leva décadas a bater en nós e cuxa dimensión real só se percibe se afastamos o ollar dos mercados para colocalo na sustentabilidade da vida, a Renda das Iguais sería a paga que percibiriamos polo feito de termos nacido e co obxectivo de cubrirmos as necesidades básicas.

En agosto tamén pasan cousas! As compas do GAS publican o segundo número do Fractura dedicado aos migrantes:

Dende sempre, os seres humanos desprazámonos de xeito natural respostando a diferentes razóns, tanto individuais como colectivas.

No presente, gran parte destes desplazamentos están forzados polo empobrecemento, guerras, represión ou destrución do territorio provocadas pola alianza entre estados, multinacionais e banca na busca de maximización de beneficios característica do sistema capitalista no que vivimos.

Isto, ao mesmo tempo que nos territorios “destino” se reforzan as  fronteiras tanto visibles, en forma de muros e vallas, como as invisibles; barreiras ás que se teñen que enfrontar as persoas migrantes de xeito permanete na súa cotidianidade, dende as derivadas do rexeitamento das sociedades de acollida, ata as impostas dende os estados, en forma de lexislacións e trabas burocráticas.