clasificacion: 

A xente de Alambique dentro da campaña “Cansadas de ser invisibles” denuncia os atrasos que están a sufrir as persoas que solicitan axudas sociais. Nunha das accións de rúa leron un texto que explica moi ben situación que por desgraza coñecemos á hora de solicitar a RISGA.

Primer mes:

Acabo de terminar el subsidio de desempleo. Me han comentado que puedo pedir el Salario Social. Después de más de quince requisitos y de un montón de pegas administrativas, he tenido que volver cuatro veces, he conseguido meter los papeles en mi trabajadora social. Todo porque decían que en la casa donde vivo figuran varias personas empadronadas y querían que demostrase que no es así. Ahora me dicen que tengo que esperar.

Dicen que esto del Salario Social es una ley y que en la misma pone tres meses de espera. Empiezo a pensar cómo me voy a organizar y qué gastos puedo dejar de hacer. Voy cada mañana al INEM a ver si hay alguna oferta de empleo.

As compañeiras de G.A.S. inician o curso 2011/12 estreando unha nova publicación que leva por título Fractura. Así contan as súas intencións con esta nova proposta:

A “crise” actual (ao igual que aconteceu nas pasadas) é a gran escusa para afondar nas condicións de explotación nas que vivimos.

Rematamos o curso 2010/2011 coa imposición duns recortes en dereitos sociais e laborais que nos fixo retroceder lustros nas nosas condicións de vida.

Pero a maquinaria de “axuste” está moi lonxe de deterse. Polo tanto, consideramos imprescindible facer balance da situación na que nos atopamos, analizar o futuro que se nos pretende construír e tomar posición ao respecto.

clasificacion: 

As compañeiras de Alambique lanzan unha campaña para o último trimestre do ano que leva por título: CANSADAS DE SER INVISIBLES.

Así explican o seu malestar:

Declaramos que estamos cansadas, aquí y ahora decimos que estamos cansadas de ser números en las estadísticas de las instituciones, de ser más 130.000 personas por debajo del umbral de la pobreza, de ser más de 80.000 desempleadas, de 8164 unidades de convivencia que perciben alguna cantidad por el Salario social básico.

Cansadas de no tener acceso a las ayudas que dicen de carácter social, de la carrera de obstáculos para poder acceder a las ayudas de emergencia o a un dinero para poder pagar la luz y el agua en un momento extraordinario de nuestras vidas.

A ODS-Coia xunto a xente do GAS (Grupo de Axitación Social) lanzamos unha campaña que leva por título: "Na defensa dos nosos dereitos, na defensa das nosas vidas":

Malia que os gobernos quérennos convencer repetindo deseguido que a situación económica non se está a traducir en recortes nos servizos públicos nin na coberturas sociais, a realidade que vivimos a maioría de nós deixa exemplos diarios desta perda de dereitos básicos a favor dunha minoría enriquecida que continúa sumando beneficios e mantendo os seus privilexios. Dentro da lóxica dos mercados, semella que poñer en perigo esta xenerosa marxe de beneficios sería moito máis desastroso que calquera tipo de recorte social.

Achegamos os datos do encontro que se vai facer en Madrid o 7 e 8 de outubro baixo o título: "Viviendo en deudocracia. La deuda en los países del Norte: Aprendiendo del Sur".

Deixamos a información do encontro se queredes saber máis visitade a web: www.quiendebeaquien.org

El  7 y 8 de octubre nos reuniremos en Madrid activistas de todo el Estado español y de Europa, para empezar a construir un frente comun ante la crisis de la deuda en nuestro país y en Europa.  Los encuentros “Viviendo en deudocracia: La deuda en los países del Norte: aprendiendo del Sur” tratarán de proporcionar claves para entender y afrontar la deuda y la actual situación de crisis económica que padecemos.

clasificacion: 
Etiquetas: 

O grupo Imán organiza este venres 23/09 unha charla sobre a situa

As compañeiras de Alambique escribiron un artigo para a revista de Información y Debate - Pueblos que foi publicado terceiro trimestres de 2011 no nº 47. O artigo publicouse en agosto co título: "Movilización social en tiempos de crisis" así o presentan: "Sabemos que el modelo social y económico ha fracasado, que es necesario avanzar y no retroceder en la mejora de las condiciones de vida de todas las personas… Sentimos que tenemos que organizarnos y movilizarnos, pero nos encontramos con diferentes dificultades para ello, algunas internas, propias de nuestro modo de actuar, y otras externas, a las que a veces es complicado hacer frente. En este artículo intentamos abordar estas cuestiones partiendo de una propuesta concreta: la lucha por la Renta Básica de las Iguales (RBis)."

clasificacion: 

As rendas mínimas, encargadas de cubrir as necesidades básicas nos casos de ausencia de ingresos, están transferidas ás comunidades autónomas. Isto fai que existan enormes diferenzas entre territorios, xa que a lexislación, as partidas destinadas, o nivel de protección varían moito.

Deste xeito temos que en territorios como Navarra ou Euskadi o nivel de protección é moi elevado sobre todo se o poñemos en comparación con Galicia ou Cantabria.

Para seguir afondando no coñecemento desta crua realidade deixamos uns datos publicados o pasado ano no xornal El Norte de Castilla que dan unha imaxe xeral das rendas mínimas nas distintas comunidades do Estado.