servizos sociais

No blog de denuncia e crítica social: Colectivo No a O´Belen, dedicado a defensa dos dereitos dos menores (especialmente dos que viven tutelados ou presos) e a loita contra a Fundación Internacional O´Belen e demais empresas beneficiarias da privatización dos servizos sociais.

Atopamos un artigo moi interesante que leva por título: "A realidade dos servizos sociais":

Las diferencias sociales que genera el sistema económico imperante conllevan situaciones en las que sectores importantes de la población necesitan de la solidaridad del resto. Estas situaciones no han pasado desapercibidas para el conjunto de la sociedad. De esta forma, a lo largo del siglo XX fue surgiendo el concepto de “servicios sociales” tal como lo entendemos hoy día.

En Berri-Otxoak hai tempo que elaboraron unha lista con consellos moi prácticos e que é necersario ter en conta cando vaias á cita coa traballadora social na procura de respostas aos teus problemas económicos.

Así nolo contan: “Berri-Otxoak es una plataforma contra la exclusión social y por los derechos sociales, ni agentes institucionales, ni intermediarios, ni hermanitas de la caridad”. Con esa premisa aí van uns...

Consellos prácticos:

"- La trabajadora social es una empleada  a quien se le ha encargado dar el visto bueno a las ayudas sociales. Desde luego tiene superiores políticos que le marcan directrices y le piden cuentas. En algunos lugares, están subcontratadas como autónomas, nada menos. Cada una tiene su carácter, compromisos personales e ideología. No es tu amiga/o, ni tu confidente.

No mundo dos servizos sociais deste tempo moitas organizacións e profesionais relaciónanse coa persoa aillándoa do seu entorno crendo que deste

A prensa comeza a facerse eco dos retrasos e da mala organización dos servizos sociais públicos que están a quedar de manifesto ante o aumento de persoas que acoden a estes servizos para buscar solucións aos problemas provocados polo sistema agudizados aínda máis pola crise económica.

Os orzamentos non chegan, deixando claro que a atención e o recoñecemento dos dereitos dos máis empobrecidos non están nas primeiras páxinas das axendas políticas (artigo Público).