Mientras Barakaldo es declarado como zona tensionada de vivienda, se recorta diariamente el acceso a una vivienda digna. Denuncia de las trabas a las ayudas económicas destinadas a garantizar el acceso y/o mantenimiento de la residencia habitual que gestiona el Departamento de Acción Social.
4º Domingo de Coresma 30 de marzo
Seguimos, neste cuarto domingo de Coresma, afondando no sentido último, na raíz, no cerne mesmo da nosa fe, baseada na idea dun Deus Pai e Nai que nos fai irmás, irmáns, e nos demanda xustiza dende esa posición de servizo. Hoxe o texto bíblico rescata para nós unha desas vellas palabras que o tempo desgastou e que é preciso recuperar, resucitar, para entender o moito que esixe de nós: a palabra “reconciliación”. A palabra vincúlase ao substantivo latino concilium (asemblea, reunión), e así, o sentido orixinal da mesma sería facer volver a alguén á asemblea, á unión, ao acordo con outras persoas. Isto é, o que se nos enconmenda é construír comunidade e, dende aí, camiñar cara o Reino cada día, dende a horizontalidade, dende a apertura, dende a irmandade.
Irmáns:
Quen estea en Cristo é unha criatura nova: o que era vello, pasou. Velaí unha realidade nova.
E todo iso provén de Deus que nos reconciliou consigo por medio de Cristo e nos encomendou o servizo da reconciliación.
Pois Deus estaba en Cristo reconciliando o mundo consigo, non levando conta dos delitos dos homes e poñendo en nós a mensaxe da reconciliación.
2 Cor 5, 17-19Este año tendrá lugar una nueva edición de la escuela de formación «Ramón Fernández Durán» que organizan Ecologistas en Acción, Baladre y CGT.
Este año la escuela se celebrará del 23 al 25 de mayo en Allariz (Ourense, Galicia).
desinformemonos.org. Alicia Alonso.- A raíz del reinicio de los bombardeos israelíes indiscriminados a la población gazatí, en el genocidio en curso Itamar Ben-Gvir ha vuelto a asumir el cargo de Ministro de Seguridad Nacional. Este puesto lo había abandonado hace apenas un mes (en enero), en protesta por el acuerdo del alto al fuego que en su día se alcanzó sobre Gaza y que hoy ya es papel mojado.
Luchas y búsquedas por los derechos sociales más allá de territorios, más allá de organizaciones y grupos. Conducido desde Canarias para el resto del mundo por las gentes de Baladre y Radio Pimienta.
Los próximos días 2 al 4 del mes de mayo nos encontraremos en un nuevo encuentro. En está ocasión nos vamos a Portugal, más concretamente al proyecto de A Quinta Maravilha, en Palmela, Portugal.
Pensionista por Incapacidad Permanente Total y, sin embargo, Lanbide retirada su acceso a la RGI por compartir vivienda con otra persona. La Ley 14/2022 del Sistema Vasco de Garantía de Ingresos criminaliza la convivencia y ha generado un clima de sospecha y persecución sobre quienes dependen de la RGI.
3º Domingo de Coresma 23 de marzo
Diríase que nos imos alonxando da realidade a medida que avanza a Coresma, que nos imos apartando do aquí e agora, e iso so pode paralizarnos, anestesiarnos, inmobilizarnos. Poderiamos preguntarnos como imos cambiar a realidade se nos limitamos a falar dun mesmo Deus para todas e todos e de que a nosa patria está no ceo, tal e como lembramos nos dous domingos previos. E o certo é que as cousas proseguen na mesma liña no texto do Éxodo deste domingo, co nome que Deus se otorga a si mesmo: “Eu son o que son”.
É inevitable: Deus non pode ser isto ou aquilo, non pode someterse a concepto ningún, non pode ter de-limitación ou de-finición, pero é que precisamente por iso é polo pode acoller a todas as persoas, a todos os seres, en igualdade, sen privilexios, sentadas á mesa común, como irmáns e irmás. De aí que a filósofa e mística Simone Weil poidese dicir, sen faltar á verdade: “Todo aquilo que é impersoal na persoa é sagrado, e so iso”. Porque o impersoal remite ao noso fondo máis fondo, ao máis íntimo da nosa intimidade, como diría San Agustín, a aquilo que nos achega a Deus e nos fai irmáns e irmás do resto dos seres. Por iso, no medio dun mundo que non para de xustificar barreiras, prexuízos, discriminacións, patrias, privilexios, desigualdades…. dende as diferenzas máis superficiais, cómpre insistir unha e outra vez, neste tempo de Coresma, no que nos convirte en familia, fillos e fillas do mesmo Deus, antes que calquera outra cousa. Así poderemos entender e asumir que amar a Deus é o mesmo que amar ao próximo. Non hai ningunha diferenza.
Ex 3, 13-15
Moisés replicou:
– «Xa me estou vendo chegar onda os israelitas e dicíndolles: O Deus de vosos pais mándame onda vós. Mais eles preguntaranme: E cal é o seu nome? Que lles direi eu entón?»
Deus respondeulle a Moisés:
– «Eu son o que son».
Ex 3, 13-1515-M Serranía de Ronda. En Pocas Palabras.- Cada 8M vemos que cientos de empresas pintan sus logos de morado, que las tiendas recubren sus estantes de cursis mensajes motivadores o que las marcas ofrecen extrañas promociones para “celebrar” a las mujeres. Ese efecto se le conoce como “Lavado Violeta”.
Alternativa Antimilitarista MOC - Las Palmas.- Más de 80 organizaciones sociales, culturales, vecinales, antimilitaristas, feministas, ecologistas, antiracistas, por la Justicia social, universitarias,sindicales y partidos políticos hemos confluido en la presentación de una propuesta desmilitarizadora y de Paz para Canarias, donde la seguridad sea la neutralidad de nuestro archipiélago.
Colectivo contra la exclusión ALAMBIQUE.- En las últimas semanas el bombardeo, permítannos la expresión, de noticias sobre la implantación de nuevas fábricas de armas o los anuncios de la implantación de nuevos proyectos vinculados a la industria militar se suceden al calor del anuncio del rearme de Europa. Los 800.000 millones del plan europeo es el mejor reclamo para que todas las empresas vinculadas al negocio de las armas y lo militar se pongan a pleno rendimiento.
Normal 0 21 false false false ES X-NONE X-NONE
En las últimas semanas el bombardeo, permítannos la expresión, de noticias sobre la implantación de nuevas fábricas de armas o los anuncios de la implantación de nuevos proyectos vinculados a la industria militar se suceden al calor del anuncio del rearme de Europa. Los 800.000 millones del plan europeo es el mejor reclamo para que todas las empresas vinculadas al negocio de las armas y lo militar se pongan a pleno rendimiento.
Esta situación viene a reforzar la decisión del Gobierno de Asturias de apostar por la industria militar, nos negamos a utilizar el eufemismo de industria de defensa, tomada hace ya unos años. Y acerca el objetivo de convertir Asturias en el paraíso de la industria militar.
No queremos que la guerra empiece aquí, y que se justifique como medio para mantener la paz, y por eso escribimos este texto para denunciar a las empresas de la industria militar y el papel del Gobierno de Asturias en este crecimiento desorbitado de todo lo que tenga que ver con el ámbito de la guerra y compartir algunas acciones que podemos hacer aquí y ahora para al menos mostrar nuestro desacuerdo con esta situación.
(...)
Enlace al texto: https://www.dropbox.com/scl/fi/ql424a39a89jnsv523t45/No-queremos-que-la-guerra-empiece-aqu.pdf?rlkey=hgm7ne3q36l26wv30pp0z5v36&st=0ivomk8p&dl=0
Invitamos a apoyar cualquiera de las acciones que se puedan poner en marcha para impedir que Asturias se convierta en un paraíso de la industria militar.
Para hacernos llegar el apoyo a este texto o cualquier cuestión: asociacionalambique@hotmail.com
esparragosytagarninas.- Yanis Vaoroufakis aporta una muy interesante reflexión para acercarnos a entender la política económica de Donald Trump. Según él, Donald Trump ha diseñado un “plan maestro” para su economía. A continuación os resumimos-tuneamos el artículo publicado inicialmente en inglés en Unherd y posteriormente en castellano en Sin Permiso.
Onte, 15 de marzo, un xornal galego publicaba unha breve reportaxe sobre as igrexas do Concilio Vaticano II na nosa cidade. Tal e como lembraba Jorge Lamas, autor do texto, o Concilio Vaticano II estableceu directrices para a construción dos novos espazos de culto católicos que se ergueron dende entón: “a idea principal que dirixiu esa nova arquitetura relixiosa foi o fomento do espírito comunitario e o achegamento entre sacerdotes e fieis”.
Nese contexto xurdiron obras como a igrexa dos Picos, en O Calvario, e a de San Paio de Navia, ambas obras de Román Conde, ou as que se proxectaron en Coia nos anos setenta e oitenta: San Martiño, cuxo responsable foi Arturo Fraga Framil; O Rocío, obra de Desiderio Pernas; O Perpetuo Socorro, que foi asumida polos arquitectos Francisco Yáñez Ulloa e Tomás Pérez-Lorente; e… a nosa, a igrexa do Cristo da Vitoria, que foi proxectada polo arquitecto e fraile dominico Francisco Coello de Portugal Acuña.
Francisco Coello é o profesional da arquitectura que ten planificado máis igrexas en España no século XX. No caso da parroquia do Cristo da Vitoria o formigón é o soporte da estrutura. O interior, como comenta o xornalista da reportaxe recén publicada, é “apabullante”.
Así é como describe a edificación Marta Rodríguez Vilas na súa tese de doutoramento e no artigo «Génesis y desarrollo de los cuatro centros parroquiales del polígono de Coia (Vigo, 1953-1981)»:
“O seu aspecto exterior posúe unha contundencia formal capaz de competir cos enormes edificios de vivendas do seu entorno.
Porén, o acceso frontal — un beiril envolvente — é feble en escala e proporciona unha aproximación suave dende a rúa e o xardín.
O interior golpea os sentidos pola inesperada combinación de rudeza e refinamento. A intensa luz que baña o fondo do presbiterio, os bastos aparellos de bloque de formigón visto, e a forma en sector circular da nave co altar situado no vértice, constitúen os invariantes formais cos que Coello traballa, demostrando a versatilidade do seu esquema.” (cita recollida tamén na web de Patrimonio Galego).
Como a mesma Rodríguez Vilas sinala máis abaixo, Coello exprime “ao máximo a debatida cuestión da austeridade, entendida tanto dende as necesidades económicas reais como dende a nova sensibilidade máis implicada co papel social da arquitectura. De feito, esta parroquia ten sido, dende o seu inicio, un foco moi activo de reivindicacións veciñais”.
Lamentablemente o paso das décadas fíxose notar nos últimos anos con problemas reiterados de filtracións nos tellados que non deixan de ir a máis. Agardamos que o recoñecemento do valor arquitectónico desta igrexa, e sobre todo o seu prolongado labor social, de compromiso solidario co barrio e cos colectivos máis desfavorecidos, sexan tidos en consideración para a súa adecuada restauración nun futuro non moi lonxano.
“A nosa patria está no ceo”, lémbranos Paulo hoxe, porque nós non somos escravas das patrias deste mundo, non somos fanáticos das causas de tantos patriotas que poñen o seu por riba dos demais, o propio por riba do alleo, o prexuízo por riba do recoñecemento das diferencias que nos enriquecen e, paradoxalmente, nos fan irmáns, irmás. É aí, na humilde e amorosa aceptación das diferenzas que nos igualan e nos irmandan dende onde poderemos camiñar cara a construción do Reino.
Pero a nosa patria está no ceo, de onde nós agardamos un salvador, Xesús Cristo, o Señor. […]
Polo tanto, meus irmáns tan queridos e por quen sinto saudades, miña alegría e coroa, seguide así firmes no Señor, queridiños!
Flp 3, 20 — 4, 1O Espazo Aberto Antimlitar e O.V.N.I. co apoio do novo centro social A Nubeira organizamos unha charla co título: "O avance do militarismo e a turistización: o exemplo de Canarias". Nela contamos coa presenza de Koldobi Velasco Vázquez: activista de Alternativa Antimilitarista/MOC, Baladre e profesora de Traballo Social na Universidade de Las Palmas de Gran Canaria. A charla celebrouse o sábado 1 de marzo de 2025 no C.S. A Nubeira.
Luchas y búsquedas por los derechos sociales más allá de territorios, más allá de organizaciones y grupos. Conducido desde Canarias para el resto del mundo por las gentes de Baladre y Radio Pimienta.
